Een helpende hand

Het was een lastige jaarwisseling dit jaar, want lieve Elza wat heb ik veel aan je gedacht. Vorig jaar was onze lieve vriendin en buurvrouw nog bij ons toen de klok sloeg. Ze was weer gezond, vrolijk en vol goede moed. Zelfs weer aan de wijn. We proosten op het nieuwe jaar. Op momenten als deze hoor ik steeds haar stem en haar lach. Wat was het moeilijk om buiten te staan en de nieuwe mensen in haar huis te zien. Ik kan nog steeds niet geloven dat ze nu niet meer bij ons is. We missen haar en de jongens zo!

Over een paar dagen is het ook een jaar geleden dat Sjinkie zijn brand ongeluk kreeg. Ook dit kan ik nog moeilijk geloven. In de krant stond laatst een stuk over het ongeluk. Het is bijna gek dat dit echt is gebeurd. Zo van.. hebben we dit echt meegemaakt? Nog steeds voel ik hoe erg ik het vond voor Sjinkie, m'n zus, de kinderen, Joost, Liesje en Kim. De rest van de wereld was bezig met zijn schaatscarrière maar heel eerlijk was ik gewoon blij als hij weer normaal zou kunnen functioneren.

Van het overlijden van Elza kan ik nog helemaal niet zeggen wat ik daarvan vind, denk of wat ik er van heb geleerd. Dat is nog te ingewikkeld en te vers. Door het ongeluk van Sjinkie heb ik veel respect gekregen voor hem en mijn zus. Sjinkie heeft me laten zien hoe belangrijk het is om mentaal sterk te zijn. Hoe hij met zijn ongeluk is omgegaan, hoe hij trouwens met alles omgaat is inspirerend. Hij heeft me laten zien dat piekeren en doemdenken je niets opleveren, sterker nog het staat je in de weg. Hij heeft me laten zien dat als je er honderd procent in gelooft, niet twijfelt aan jezelf, positief blijft denken, leeft in het hier en in het nu je makkelijker door dingen heen wandelt. Van mijn zus leerde ik vooral dat doen soms waardevoller is dan denken. Ik heb vaak gedacht, hoe kun je nou gewoon zo doorgaan? Hoe houd je het vol. Toch ging ik er graag in mee en merkte ik al snel dat dingen doen juist fijn kan zijn. In beweging blijven, de dagelijkse sleur terugvinden, blijven praten EN blijven lachen.

Ik merkte dat ik iemand ben die het in deze situaties fijn vind om te helpen. Al zijn het maar kleine dingen zoals eten koken, schoonmaken, dingetjes regelen. Het is fijn als die dingen gebeurd zijn als je de hele dag in het ziekenhuis hebt gezeten. Zo heb ik ook mijn best gedaan om er voor de kinderen van zowel Elza als van m'n zus te zijn. Om ze op te vangen en bezig te houden als dat nodig was. Maar ik probeerde ook te bedenken hoe ik de kinderen kon helpen om met de situatie om te gaan. Kinderen beleven ernstige situaties op een andere manier en het is lastig om het bespreekbaar te maken. Dat wat ik de afgelopen jaren tijdens mijn opleidingen over fantasie heb geleerd kon ik nu heel goed gebruiken. Ik verzon daarmee de Ik mis je box en schreef het boek Saar en Siem.

Ik mis je box De ik mis je box is een doos die betoverd wordt door toverfee Phillene en elf Roderick. De magische krachten van Phillene en Roderick zorgen ervoor dat alles wat je in deze doos stopt terecht komt bij degene die je mist. Een positieve manier om het missen van iemand bespreekbaar te maken en er voor te zorgen dat er contact blijft, zonder fysiek bij elkaar te zijn.

Saar en Siem Saar en Siem - Als ons huisje breekt gaat over een slak die zijn huisje breekt. Het is een fantasieverhaal dat kinderen ondersteunt wanneer een dierbare in het ziekenhuis beland. Ik schreef dit symbolische verhaal speciaal voor Melle en Myrthe. Het boekje is een luchtig verhaal en ook geschikt voor kinderen die niet in deze situatie zitten.

Foundation Mijn zus en Sjinkie hebben de afgelopen maanden ook hard gewerkt aan een ander project, namelijk de foundation. Met deze foundation willen ze anderen helpen om na een brandongeluk de weg terug weer te vinden. Een prachtig initiatief.

Ons boek Saar en Siem ligt inmiddels bij de drukker. Waar we trots op zijn is dat wij tijdens het uitgeven van het boek zoveel mooie reacties hebben gekregen en dat zelfs de brandwonden stichting het zo'n mooi initiatief vond dat zij het boek wilden sponsoren uit naam van de brandwonden stichting, de drie brandwondencentra in Nederland en stichting kind en brandwond. Dit hadden we niet durven dromen! Het mooie is dat we het uitbrengen van het boek nu ook kunnen koppelen aan het lanceren van de stichting. Een deel van de opbrengst van het boek gaat ook naar de stichting.

Saar en Siem - Als ons huisje breekt komt uit op 10 januari 2020. Precies een jaar na het ongeluk. En ook dit kan ik nog steeds niet geloven!! Het is zo speciaal! Officieel kan iedereen het boekje vanaf 10 januari kopen in de boekhandel en online maar omdat wij jullie willen bedanken voor de ongelofelijke lieve en vele reacties op onze allereerste oproep om hulp, kunnen jullie het boekje nu al kopen in de voorverkoop.

Het boekje is nu te koop op: www.saarensiem.nl. Wanneer je hem nu besteld ontvang je het boekje van ons na 10 januari z.s.m.

Wanneer je in je leven geconfronteerd wordt met verlies ga je zelf ook nadenken over de dingen die je doet. Ben ik gelukkig? Wordt ik blij van de dingen die ik doe? Ik ben blij dat ik op deze vragen allemaal een positief antwoord kan geven, dat ik heel tevreden ben met wat ik doe. Ik ben zo dankbaar voor alles wat ik mag doen. En dit boek.. het geeft me een trots gevoel dat dit is wat ik achterlaat op deze wereld!